A Asociación Almuinha volveu organizar, este pasado fin de semana, un roteiro polo Espazo Natural e Arqueolóxico dos Sete Camiños, tres anos despois do último percorrido que os promotores desta entidade cultural convocaran en marzo de 2013 polos montes de San Xulián, Salcedo e Lourizán.
A Asociación Monte Pituco sempre terá presente o rexeitamento de Almuinha ao proxecto de construcción dun polígono industrial neste enclave protexido dos Montes do Morrazo, plasmado ao longo dos últimos seis anos na adhesión a sucesivas alegacións contra esta pretendida agresión ao patrimonio ambiental, paisaxístico, histórico e cultural da nosa vila por parte do Goberno local de Marín e da Xunta.
Por iso cómpre seguir agradecendo iniciativas como a de Almuinha a prol da difusión do Espazo Sete Camiños, con andainas coma a deste domingo 17 de abril, enmarcadas nun programa de rutas de sendeirismo co lema “Coñecendo o noso entorno”.
O Espazo Natural e Arqueolóxico dos Sete Camiños é a ansiada e merecida consecución dun arduo traballo colectivo elaborado dende 2010 por unha comisión técnica que conformaron integrantes de colectivos sociais de Pontevedra, Marín e Vilaboa, a partir dunha idea do arqueólogo Lukas Santiago, que contou co apoio de varias entidades dos tres concellos; idea que acabou materializándose no verán de 2015 cando as comunidades de montes de Salcedo, Lourizán e San Xulián investiron na posta en valor e na sinalización dos elementos dos que consta a ruta: petroglifos e mámoas, principalmente, ademais de puntos de interese etnográfico e paisaxístico, aderezados con lendas de tradición oral.
Vista de Penizas dende a pista forestal do Monte Pituco (Pornedo).
Na pista forestal do Pituco, a carón do panel informativo dos petroglifos de Sete Camiños, cuxa área de protección está afectada polo proxecto de construcción do polígono industrial contemplado no PXOM marinense e no Plan Sectorial de Ordenación de Áreas Industriais.
Ouca ou herba da prata (Ranunculus ololeucos), que medra a carón da Fonte das Pulgas, no monte veciñal de San Xulián.
Na mámoa de Sete Camiños.
Entrando no monte veciñal de Salcedo.
Nunca serán suficientes os eloxios ao traballo que está realizando a Comunidade de Montes de Salcedo, un referente na xestión de recursos orientados á recuperación do monte veciñal. Nesta ocasión, a ‘novidade’ son os traballos de desbroce, poda e limpeza realizados nunha área próxima a unha parcela que antano estaba completamente invadida pola acacia. Noraboa!
O Espazo Natural e Arqueolóxico dos Sete Camiños segue dando exemplo como lugar de convivencia harmónica entre distintas formas de entender e practicar o goce pola natureza e o patrimonio: con paseos a pé, en bicicleta ou a cabalo. Con tolerancia, respecto e sentido común, deporte e sendeirismo son compatibles cos usos tradicionais do monte.
Nos traballos de recuperación do monte de Salcedo están saíndo á luz antigos sinais de demarcación forestal.
Na Fonte da Prata.
O rego que dá lugar ao río Pintos, denominado tamén río do Batán, que está integrado na Ruta das Mouras.
Non todo foron boas novas. Durante a andaina puidemos comprobar de primeira man os destrozos causados por mans covardes e delictivas nunha plantación de castiñeiros realizada hai uns anos pola Comunidade de Montes de Salcedo.
A nova aparecía na prensa local do propio domingo: “Destrozan en Salcedo máis de 150 árbores plantadas para reforestar os antigos terreos da Brilat“.
Dende a Asociación Monte Pituco, a nosa máis firme condena e repulsa por esta inxustificable desfeita, que ogallá non quede impune, así como a solidariedade e o apoio aos comuneiros para que non decaian no encomiable labor de mellora do seu monte.
No monte de Lourizán, as dificultades para erradicar a praga do eucalipto.
As chuvias deste abril de ‘augas mil’ converteron os camiños en suxerentes espellos.
Na mámoa de Catadoiro, onde sobresae algún dos ortostatos da cámara funeraria prehistórica.
O maior regalo para a vista: despois dunhas tres horas de percorrido, a chegada ao Monte Pornedo sorprende os camiñantes cunha espectacular vista da ría, co arquipélago de Ons no horizonte.
Dende o alto observamos o grupo de camiñantes arredor do conxunto rupestre do Pornedo, que contén algúns dos gravados mellor conservados e máis representativos -combinacións circulares e armas- do Espazo Sete Camiños.
Estes petroglifos tamén teñen o seu perímetro de seguridade ameazado polo proxecto do polígono industrial. Unha mole de taludes, asfalto e formigón a carón deste xacemento é unha ameaza contra a que debería loitar e opoñerse calquera persoa intelixente, comprometida co desenvolvemento sostible e co aproveitamento dun recurso de indubidable valor turístico e cultural. Unha xoia que só a ignorancia e os intereses escuros non permitirían apreciar en toda a súa extensión.
Linaria, un endemismo que medra a carón do conxunto rupestre do Pornedo.
No miradoiro do Pornedo, o ‘balcón da ría’: un penedo que formou parte dunha antiga canteira, dende o que se divisa toda a ría, dende o saco ata a súa desembocadura, co conxunto histórico-artístico de Combarro na outra beira, e a illa de Tambo.
Fermoso exemplar de Papilio machaon, tamén coñecida como macaón, entre a matogueira do Monte Pituco, preto do miradoiro.
Recta final do percorrido, que remataba onde comezou: na arboreda do Monte Pituco.
Dende a Asociación Monte Pituco, moitas grazas a Almuinha pola organización e a tod@s os participantes -algo máis de medio cento de persoas- pola asistencia, co desexo de que repitan.
[Fotos: Asociación Monte Pituco]
Deixar unha resposta