O número 7 -que na tradición literaria representa a sorte- é o talismán de A Illa de Arousa: a súa fisonomía evoca un perfecto número 7, ten unha extensión de 7 quilómetros cadrados e conseguiu o estatus de concello propio en 1997.
Visitamos algúns dos seus pecualiares recunchos de regreso do illote Areoso…
“Os recursos mariños son a principal fonte de ingresos de A Illa, destacando o sector mexilloeiro, o marisqueo a pé e a flote, ademais doutras artes menores de pesca. Conta con catro portos: o Porto do Xufre, o Porto da Ribeira do Chazo, o Porto do Cabodeiro e o Porto do Naval, todos eles destinados a actividades relacionadas co mar, principalmente a carga e descarga de mexillón, ameixa e peixe”.
“As bateas para o cultivo de moluscos dominan a paisaxe que rodea A Illa de Arousa. Nesta ría hai arredor de 2.000 plataformas que producen arredor do 70% do mexillón que Galicia exporta”.
Peirao do Campo
Vista cara ao paseo do peirao do Xufre
“Na década de 1770 chegan empresarios cataláns ás Rías Baixas; comeza a conversión das vilas mariñeiras en núcleos preindustriais. En 1843 Juan Goday Gual instala a primeira fábrica de conserva de peixe de Galicia, na Illa de Arousa, sendo nomeada -en 1881- provedora oficial da Casa Real. Entre finais do século XIX e principios do XX, A Illa chega a contar con 11 fábricas, entre conserveiras e factorías de salga”.
Na Illa consérvanse as chemineas das conserveiras de Odosa, Francisco Otero, Dardo, Goday e O Charco
En xaneiro deste 2018 a prensa local anunciaba un impulso na intención do Goberno local de A Illa para rehabilitar as casas modernistas situadas na rúa Marqués de Bradomín, onde residían os antigos empresarios conserveiros. Trátase da casa de Goday, construída preto da primeira fábrica de conservas, onde actualmente se ubica o centro de interpretación da conserva, e que trala remodelación converterase na futura biblioteca municipal; da casa do Campaneiro e da casa de Dona Tomasa, adquiridas en 2010, que se destinarán a centros socioculturais. Está previsto que a Deputación de Pontevedra vaia contribuír a estas obras arquitectónicas cunha achega de 1,5 millóns de euros.
Casa do Campaneiro
Casa de Dona Tomasa
Vestixios da arquitectura modernista nas rúas d’A Illa
Enseada da Brava, a carón do muíño de mareas
Muíño de mareas da Seca
“É unha construción de pedra á que se accede por unha pequena ‘ponte’, tamén de pedra. Aprovéitase de pleamares e baixamares e ten tres moas; unha delas para moer exclusivamente trigo, e as outras dúas, para o millo”.
Demarcación da Rede Natura, en Enseada Brava
Ao fondo, o Espazo Natural de O Carreirón
“Situado na cara sur de A Illa de Arousa, o Parque do Carreirón é unha das tres brañas que conforman o Complexo Intermareal Umia – O Grove – A Lanzada, Punta Carreirón e Lagoa Bodeira, zona protexida declarada Zona Húmida de Importancia Internacional polo Convenio RAMSAR e Zona de Especial Protección de Aves. Nos seus 1,3 km² de extensión, consta de diversos ecosistemas de rochedos, lagoas, marismas, piñeirais, matos e áreas dunares. Habitan nel multitude de aves que paran a descansar ou a criar alí no seu paso migratorio. Destacan varias especies de ánades, garzas e especies limícolas como o pilro”.
[En azul e cursiva, información turística do Concello de A Illa]
DEFENDE O MONTE PITUCO (Pornedo) 
Deixar unha resposta