DEFENDE O MONTE PITUCO (Pornedo)

Eu son a Fada que vive

na largura montesía,

tendo ós meus pés a campía

…e o ceo como dosel;

e coido as frores do toxo

e os carrascos recendentes

onde as abellas firentes

veñen a chuchar o mel.

Érgome ó romper o día

e rezo ó pé dos cruceiros

e sei falar cos luceiros

na dozura do serán,

e vixío as ovelliñas

que apastan polas valgadas

sin medo a ser axexadas

dos dentes do lobicán.

Eu poño no bo camiño

os que no escuro da noite

sin que ninguén os escoite

non saben por onde ir,

e eu acocho entre os penedos

os que na choiva e no vento

chegan tristes, sin alento,

nun atolado fuxir.

Santo Rei, a miña oferta

é este añiño ventureiro

ó que un lobo carniceiro

quixo no monte roubar,

e prégoche teu amparo

ós que coa alma ferida

van a escuras pola vida,

sin acougo nin fogar.

Ramón Cabanillas, “OFRENDA DAS FADAS NO PORTAL DE BELÉN”.