
Este é o templo da dor,
columnas de angúria
elevadas cara ao ceo,
altares de sabas limpas
a repetir ofrendas
de vida e morte,
corredores silenciosos
onde se moulan ideas
que conducen ao desespero,
batas brancas para oficiar
unha loita sen cuartel, desigual,
contra o irremediábel,
olladas enfermas
que imploran unha dose
de esperanza ante todo
e unha nube despaciosa
de recordos e medos
pousada na cabeceira
de todas as camas
en cada habitación.
[Xosé Emilio Ínsua: “Hospital”]
En solidariedade coas vítimas do accidente ferroviario acontecido en Santiago, e cos seus achegados. Crespón de loito tamén no Monte Pituco.



Deixar un comentario