
O lume é infranqueable e non se rexe polo almanaque de ninguén, e moito menos pola axenda administrativa de turno. Na fin de semana previa a que a Xunta decretara o inicio “oficial” da campaña contra-incendios, as lapas xa arrasaran 30 hectáreas -seguro que foron unhas cantas máis- de monte en Saiar (Caldas de Reis).
Lonxe de culpar e criticar o Goberno autonómico, que indubidablemente ten unha cuota de responsabilidade ineludible, a cidadanía ten moito que ofrecer na loita pola conservación dos nosos espazos verdes, pola importancia natural-económica-social que teñen. Mais se dende as comunidades de montes non existe unha resposta unánime, se os propietarios particulares non se comprometen, se os usuarios non asumen a súa parte de responsabilidade na boa conservación dos montes, non hai moito que facer. Seguiremos sendo reos da rede mercantilista que rodea o “negocio” da (suposta) prevención e da extinción (o último recurso, cando todo está perdido) dos incendios.
Se os montes estiveran limpos de broza, se os cortalumes cumpriran a súa función porque se actúa no seu mantemento, se os recursos hídricos estiveran ben dimensionados… coa participación firme e coordinada de todas as partes implicadas para acabar con esta lacra… probablemente non se erradicarían ao cen por cen, porque as ‘mans negras’ son moitas -ou non tantas-, sen contar certos factores fortuitos que tamén provocan lumes. Pero reduciríase notablemente a cantidade de casos e a extensión das zonas arrasadas.
Ogallá a sociedade galega experimentase unha madurez real e estivera á altura dos tempos, por riba dos intereses, das burocracias e dos caciquismos.





Deixar un comentario