DEFENDE O MONTE PITUCO (Pornedo)

El arte rupestre de O Morrazo: olvidado y desprotegido

Los petroglifos sufren constantes agresiones por la falta de implicación de las administraciones en su cuidado

Tralos danos no conxunto rupestre da Carrasca como consecuencia duns traballos de desbroce organizados pola Comunidade de Montes de San Xulián, o Diario de Pontevedra optou por ampliar o comunicado subscrito por Luita Verde e por Defende o Monte Pituco cunha reportaxe sobre as agresións máis importantes que experimentou o patrimonio no Concello de Marín e mesmo no Morrazo. Para iso, o experto Antonio Costa, presidente da Irmandade Illa de Tambo, fixo un relato contundente da realidade con afirmacións tan brillantes e ilustrativas como a que segue:

“A catedral de Santiago e os petróglifos da Carrasca son todos iguais a ollos da lei, polo que é como se alguén pasara unha desbrozadora por riba do Pórtico da Gloria”. 

Abundando no lamentable ronsel de desfeitas, faltan dúas importantes, das que nos deu conta o arqueólogo marinense Álvaro Arizaga:

-A tala agresiva realizada na ladeira do castro da Subidá, SEN AUTORIZACIÓN da Dirección Xeral de Patrimonio (deste feito deuse conta nun artigo nesta mesma bitácora, o pasado mes de xullo).

-Agresión na Pedra do Labirinto (ou Pedra da Serpe) en Mogor que, tamén este verán, foi rascado cunha pedra.

Cómpre unha aclaración ao que relata este artigo: o verquido de pinturas e disolventes que se produciu en marzo de 2015 no Pornedo aconteceu na pista forestal, non no propio xacemento.

Los vecinos de Combarro instan a que se proteja y potencie el único castro ubicado en Poio

También se denunciaron daños a un petroglifo del conjunto de A Carrasca, en Marín

Dá gusto ler que a un colectivo veciñal de Combarro lle demande ao Goberno local de Poio que invista na recuperación e na posta en valor dun castro; o único asentamento castrexo do que semella haber referencias no concello veciño. Un orgullo para o pobo, sen dúbida, o que demostra a crecente demanda social de máis recoñecemento, máis protección e máis promoción do patrimonio prehistórico como fonte de recursos económicos e de dinamización cultural e turística para o municipio.

Lonxe disto, os que aínda sosteñen -como lamentablemente acontece na parroquia de San Xulián- que “as pedras non dán de comer” van quedando cada vez máis en evidencia pola súa ignorancia, necidade e atraso con respecto ao avance dos tempos e das mentalidades. 

…Haberá que ir coñecer a zona na que se atopan os restos dese castro en Poio, ‘homónimo’ ao de Marín: Subidá ∼ Sividá.

San Xulián achaca a un descuido los daños sobre un petroglifo

La falta de señalización motivó que un operario pasara un tractor desbrozador sobre el yacimiento arqueológico de A Carrasca

La falta de señalización y de supervisión técnica llevó a un operario que limpiaba una pista de los montes de San Xulián, en Marín, a dañar un yacimiento rupestre situado en el lugar de A Carrasca. El trabajador, al pasar un tractor desbrozador por la zona, arañó unas piedras labradas prehistóricas situadas bajo la maleza. La Comunidad de Montes de San Xulián, titular del monte y responsable de los trabajos, lamentó este “accidente” -explicó el presidente de la entidad, Manuel Estévez- que atribuye el “descuido” a la falta de señalización y de protección del yacimiento. El portavoz de los comuneros recordó que esta entidad “es la primera interesada en proteger y poner en valor el patrimonio histórico de la parroquia” y que por ello ha impulsado e invertido muchos recursos en el Espazo Natural e Arqueolóxico dos Sete Camiños. La Comunidad de Montes de San Xulián insta a la Xunta de Galicia a señalizar y proteger este yacimiento

Que pintoresca esta información! Vai na liña ‘humorística’ do declarado pola alcaldesa de Marín, María Ramallo, ofrecéndolle a “colaboración” do Concello á Comunidade de Montes de San Xulián.

Como Faro de Vigo estimou que non era importante e decidiu obviala, imos repetir unha frase clave do comunicado de Luita Verde e Defende o Monte Pituco para que quede claro e ninguén se leve a engano:

“A Comunidade de Montes de San Xulián NON FOI VÍTIMA dunha acción allea, senón EXECUTORA DA AGRESIÓN no seu propio patrimonio”.

Tal e como se presenta a contra-información do Faro, semella que a Comunidade de Montes é unha santa elevada aos altares do patrimonio:

O operario da máquina desbrozadora -ao que veladamente a Comunidade lle intenta encasquetar o ‘paquete’ e presentalo como cabeza de turco- limitouse a seguir as indicacións dos directivos que lle encargaron o traballo, sen advertilo previamente de onde NON tiña que actuar pola presenza de xacementos arqueolóxicos que a Comunidade NON tiña  sinalizados con antelación.

A ausencia de balizamento e de protección dos petróglifos é unha eiva atribuíble á Comunidade de Montes, como propietaria dos terreos. O que non exime de responsabilidade á Xunta e ao Concello para actuaren, conxuntamente ou por separado.

E non, a Comunidade de Montes de San Xulián non estivo na cerna do proxecto de creación do Espazo Natural e Arqueolóxico dos Sete Camiños. Non o impulsou. En todo caso, subiu ao carro -e ben que lle agradeceu e se lle recoñeceu o seu xesto dende a Asociación Monte Pituco- cando o Espazo xa estaba artellado, despois duns cantos anos de duro traballo por parte dunha modesta comisión técnica da que a anterior directiva da Comunidade -nin o Goberno local bipartito PSOE-BNG, lembremos!- non quixo saber nada; todo o contrario, porque supoñía poñer en valor e evidenciar a importancia natural, cultural, histórica e paisaxística dun territorio que foi condenado a acoller hipoteticamente no futuro un polígono industrial, coa ‘beizón’ encuberta dos directivos da Comunidade. 

Outra cousa é que, dende a súa inauguración en xuño de 2015, os actuais responsables da Comunidade de Montes de San Xulián fixesen algo máis que redundase no necesario mantemento dos elementos que conforman o Espazo na área que abrangue San Xulián. Repuxeron algún dos paneis informativos ou dos postes sinalizadores que foron agredidos ou roubados neste tempo? NON. Fixeron algo pola limpeza dos xacementos en ano e medio? NON. Solicitóuselles reiteradamente o pasado verán por mor da vaga de lumes e que contestaron? NON. 

Polo tanto, a culpa non é exclusivamente do operario/mensaxeiro por manexar o volante da máquina que causou os destrozos, nin é unicamente da Xunta pola falta de sinalización dos petróglifos. A Comunidade de Montes ten a obriga de coñecer con exactitude a localización do patrimonio existente no territorio que xestiona. Ten a obriga legal de mantelo en boas condicións de conservación. E ten a obriga ética e normativa de protexelo.

Diante desa tarefa, que ninguén di que sexa doada, ten bos espellos nos que mirarse: por exemplo, a Comunidade de Montes de Salcedo que, á marxe de formar tamén parte do Espazo Sete Camiños, está facendo un traballo encomiable noutros ámbitos relacionados coa posta en valor do patrimonio arqueolóxico, etnográfico e natural da súa parroquia.

E ten, por suposto, a man tendida de entidades implicadas na defensa da cultura e do medio ambiente a nivel local e comarcal, como a Asociación Monte Pituco, aínda que non queiran e se resistan a collela. Unha man tendida que -malia todo- nunca retiraremos en aras do ben común e en beneficio da nosa parroquia. Unha man tendida, si, pero co merecido tirón de orellas, por diante. 

Un desbroce volve danar un BIC da Idade do Bronce en Marín

O conxunto rupestre da Carrasca resultou afectado polas cadeas mecánicas dun tractor