DEFENDE O MONTE PITUCO (Pornedo)

Este artigo non é apto para persoas que desprezan a biodiversidade da terra na que habitamos. Que fan burla “porque haxa que protexer unha sabandixa”. Esa xente -coa que convivimos resignadamente- non entende, nin entenderá nunca, que hai outras persoas capaces de percorrer moitos quilómetros para fotografar un fungo, para tomar referencias dunha planta que están estudando ou da que van tratar nun congreso científico, ou simplemente para ser privilexiadas testemuñas do nacemento dos primeiros narcisos da primavera.

Os montes de San Tomé de Piñeiro, en Marín, e de Cela, en Bueu, foron o territorio elixido pola Agrupación Micolóxico-Naturalista Liboreiro para guiar os compoñentes do Grupo Micolóxico Galego na visita que realizaron este pasado fin de semana á bisbarra do Morrazo para localizar importantes especies deste ámbito científico que logo se referencian nas publicacións especializadas que elaboran e nos seus encontros técnicos.

A biodiversidade do Morrazo non defraudou e, cumprindo as expectivas, permitiu identificar varias especies de fungos e de plantas que destacan pola súa singularidade, tanto polo porte e a vigorosidade dos elementos atopados, como polo feito de medrar nesta zona ao abeiro dunhas condicións de temperatura, humidade e orientación moi específicas.

En especial, destacou a satisfacción do Grupo Micolóxico Galego polo achado de exemplares de “Laurobasidium lauri”, localizados por Santiago Corral e Paulo Troitiño, membros da Agrupación Liboreiro. Trátase dunha especie moi rara a nivel peninsular, non comestible e da que apenas había referencias anteriores en Galicia.

Tamén, no que respecta aos fungos, a “Tremella mesenterica”, de aspecto xelatinoso e co seu característico e chamativo color amarelo limón; e por contraste, a “Sarcoscypha coccinea” que, resalta sobre os restos de madeira polo seu intenso color vermello e a súa peculiar forma de cunca.

Ademais, no que respecta á flora, salientaron a presenza de “Oxalis acetosella”, coñecida como “aleluia”; “Anemone trifolia subsp. albida”, da que os especialistas do Grupo Micolóxico Galego non tiñan acreditada a súa existencia máis que no interior da provincia de Ourense; e “Clematis vitalba”, unha planta trepadora coñecida como “valdeva” ou “herba dos mendigos”, da que se puideron admirar os seus froitos.

Ao longo do percorrido os visitantes puideron admirar elementos tan importantes do patrimonio etnográfico, como muíños, e megalítico, como a mámoa de Forno de Arcas, en Chans de Cela-Ardán.

Bosque no monte de San Tomé de Piñeiro, en Marín

Oxalis acetosella

Sarcoscypha coccinea

Primula acaulis subsp. acaulis

Phyllitis scolopendrium

Tremella mesenterica [Foto de Helena Rodríguez, da Agrupación Liboreiro]

Brión epífito sobre Ruscus aculeatus [indicación técnica de Helena Rodríguez]

Froito de Clematis vitalba [foto de Helena Rodríguez]

Talo de Clematis vitalba

Anemone trifolia subsp. albida

Ademais de flora, o patrimonio etnográfico tamén ocupou parte da visita

Media ducia de coches en ringleira, parados nunha pista estreita, para que os seus ocupantes baixasen a ver os primeiros narcisos da tempada, que xa están agromando

Exemplares de Laurobasidium lauri, o motivo polo que moitos compoñentes do Grupo Micolóxico Galego viñeron ao Morrazo

Expedición do Grupo Micolóxico Galego e da Agrupación Micolóxica Naturalista Liboreiro polos montes do Morrazo

Usnea

Visita á mámoa de Forno de Arcas, en Chans de Cela-Ardán, entre Marín e Bueu

[Foto, Grupo Micolóxico Galego]

Chans de Cela

Caixa-niño para morcegos

[Moitas grazas a Paulo Troitiño, Helena Rodríguez e Santiago Corral, da Agrupación Micolóxico-Naturalista Liboreiro por invitarnos a participar nesta ruta tan interesante e enriquecedora, aprendendo da natureza e dos coñecementos de grandes expertos]