Faláronme as cálidas e rústicas rutas dos poboados cercanos,
Pedras encantadas e meigas douradas,
Misterio que envolve o aire.
Aire que che atrapa,
Aire que che invita
A un mundo auténtico completo de matices, lendas e tradicións antigas.
O diamante do noso sol que nos acompaña nesta imaxe da terra encantada,
Descansa entre as nubes do ceo estrelado que conta os despreocupados minutos do serán.
Fragmento de “As reliquias da miña terra”, de Ana María Pérez Cerviño.
Deixar unha resposta