DEFENDE O MONTE PITUCO (Pornedo)

MES DE SAN XOÁN

 

Cos novos fatos amarelos,

regalados polo sol,

andan tolas, presumindo,

as leiriñas do Foxón.

Da enchenta de esterco e auga

incha a terra coma un fol;

mais, pouco a pouco, trousando

vai patacas a montós.

Toca a música, dos ventos,

da que o sur é direutor,

no turreiro das lameiras

a herba danza un charlestón.

Danse citas os paxaros

nos centeos -os ladrós-;

pro non contan co espantallo

que escorrenta as reuniós.

Ruben a costa os camiños,

suorosos, cheos de po,

ó chegar ós leiros paran,

a viaxe xa finou.

Hai regueifa no regato

entre un merlo e un reisiñor,

as truitas os que pelexan

por coal de iles é millor.

Nun recanto do hourizonte,

escondéndose do sol,

comenza a sega das meses

a lúa, coa branca fouz.

MANUEL LUÍS ACUÑA (Póboa de Trives, 1899-Ourense, 1975)

do poemario “FÍRGOAS” (1933)