…Informes políticos, actas gremiais,
o legado dunha liñaxe rural. Teclas e letras.
A vella Olivetti, unha prolongación
dos seus dedos, dos seus ollos, da súa mente.
Un home recto na súa proxección física e moral,
que cruzou o océano para ir e para volver,
que contaba a súa vida por millóns de quilómetros,
que buscaba respostas nos libros e nos xornais.
Un home imperfecto e mellorable,
mais honesto, forte e admirable,
amigo das herbas, dos froitos da terra, da auga.
Terco e tenro, chapado á antiga,
coma a túa vella Olivetti, que gardo
coma ouro en pano, avó.
Deixar unha resposta