Publicado por: MontePituco | 08/07/2025

TOCA CHORAR (E ERGUERSE) POLO MONTE PITUCO

Madrugada. Fume. Muxicas. Resplandor de luces de emerxencia que suben e baixan por pistas forestais e por estradas. O son lonxano dos motores e das manobras dos vehículos mecanizados, das voces dos traballadores das brigadas de extinción de incendios, das conexións por radiofrecuencia…

Escribo dende a desolación extrema; dende a xenreira pola man criminal que provocou que o ‘balcón da ría’, con todo o seu patrimonio natural e arqueolóxico, quedara reducido a cinza, negrura e ruína neste fatídico 7 de xullo. Escribo dende o pesar infinito polo que facía presaxiar esta crónica dun lume anunciado ante a desidia da Comunidade de (des)Montes de San Xián polo abandono e a degradación premeditada dun espazo ‘maldito’ dende que frustramos pola vía xudicial os plans para convertelo nun polígono industrial; ante o desprezo e a burla descarada do Concello de Marín e da Concellería de (in)Cultura polo anuncio dun Plan de Protección do Patrimonio -e dos partidos da oposición que propiciaron esa patraña- ficticio e alleo á participación social. Escribo dende a condena rotunda e a impotencia por non poderlle valer ao Monte Pornedo despois de ter dedicado tantos anos, sacrificios e recursos para salvalo da especulación urbanística, rescatalo do descoñecemento veciñal e poñelo en valor. E mentres boto a vista atrás pensando nos logros acadados con tanto esforzo, escribo para anunciar que o Colectivo Monte Pituco non vai decaer na loita: as próximas Xornadas pola protección e posta en valor do patrimonio de San Xián serán para analizar as causas, as responsabilidades e as liñas de traballo futuras na recuperación do Pornedo.


Deixar un comentario

Categorías