DEFENDE O MONTE PITUCO (Pornedo)

ÉRGUENSE as flores fortemente almiscradas,

adivíñanse labirintos,

dédalos luminosos e atraentes.

Procuras espigas de trigo; procuro

na sensación a lingua voluptuosa (uvas

nos outeiros, lumes sobre os lombos).

Os dedos intérnanse en xeografía salgada

e áchanse mirtos delourados, meles silvestres

en seos exquisitos.

Reméxense nos corpos as terras antigas e esquecidas,

a vizosidade incríbel,

os socalcos fresquísimos

das puzas e as palmeiras.

Ai os fentos que se axitan no teu torso cultivado!

Fragmento dun poema de Lucía Novas (Bueu, 1979).