“Cistus psilosepalus sweet” ou carpaza: Arbusto con talos ramosos de ata 100 cm. As follas son sésiles, ovado-oblongas, a linear-oblongas, planas ou a penas revolutas, pelosas por cara e envés, percorridas por tres veas. As flores levan cinco sépalos, dous deles algo maiores de cor verde marela, e cinco pétalos brancos, a miúdo cunha mancha basal amarela. Estames iguais. Froito en cápsulas que abre por cinco valvas. Florece en maio-xuño en chans ácidos, senso máis abondoso en baixas latitudes. Constitúe ENDEMISMO da metade oeste da Península Ibérica.
(Fonte: “Guía das plantas de Galicia”, de Xosé Ramón García. Xerais, 2008)
“A NOSA BANDEIRA”
AZUL
Os pinos, foguetes verdes;
das súas ponlas pendurado
chora o ceo estremecido,
do gris inverno amayado.
BRANCO
Os ledos regueiros,
mozos e algareiros,
van á romaría
tocando os pandeiros.
Pandeiros de prata,
de breixas, de neve,
vasos cristaíños
onde o día bebe.
ESCUDO
O cáliz do sol reverte
roxo sangue do serán.
Sete estrelas, como pombas
que tornan ao seu pombal,
crucifican o silenzo
arredor do Sant-Graal.
LUIS AMADO CARBALLO: “Proel”, 1927
DEFENDE O MONTE PITUCO (Pornedo) 
Deixar un comentario